Brief van Bart

Lang geleden was je daar ineens

Ik zag een enthousiaste mama en papa en jongere broer

En een beteuterd, verlegen jongetje

Dat zicht trachtte te verstoppen achter de mama

Oogjes vol tranen

Het was een heel moeilijke start

Maar stap voor stap waren er toch die momenten

Waar de glimlach het gevecht van de traantjes won

…. en tegen die laatste dag was het er uit

“Ik kom terug”

En ja je kwam elke keer een beetje stoerder

Elke keer ook een beetje angstig bij het begin over wat komen zou

Maar ook elke keer steeds weer met een beetje meer goesting

Ja jij was die kleine man die heel vaak tussen de grotere kerels

En grote meiden te vinden was

En die vonden dat wel chique zo een live jongen in hun tienerclub

Jaar na jaar zagen we jou groeien

Fier op kamp omdat je al wist wat er allemaal zou komen

En toch weer blij verrast als er die andere nieuwe dingen waren

Stilaan zelf één van die “grootsten”

Maar toen, net toen we heel blij waren dat we in een heel raar jaar

toch weer samen

naar Sint – Idesbald mochten gaan

toen kwam daar dat berichtje dat mij naar adem deed happen

heb ik het drie vier vijf of tien keer gelezen voor ik het kon geloven?

Ik weet het zeker Wats, je zal van waar je nu ook bent toegekeken hebben

En wij houden dat plaatsje in ons hart voor jou

Een bijzonder plaatsje voor een bijzondere kerel

Bart